- yamamaq
- yamalamak, yamamak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
yamamaq
Look at other dictionaries:
yamamaq — f. 1. Bir şeyin cırıq və ya yırtıq yerini təmir etmək. Şalvarın dizlərini yamamaq. Corabları yamamaq. Çəkməni yamamaq. – Yamayardım babamın çul çuxasın. M. Ə. S.. Salatın üstünə ala bəzək çaynik qoyulmuş samovarın yanında oturub əlində nə isə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yamama — «Yamamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
domiy — (Zaqatala) corabın yırtıq yerini yamamaq və ya hörmək üçün işlədilən sap, ip. – Corabımı domiynən yama … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hörələməx’ — (Xanlar) yamamaq. – Axşamatan köhnə paltar hörəliyəjəm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pəsnik — (Ordubad) corabın dabanına yamamaq üçün gön parça. – Pəsniki bərk tik! … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çitə(lə)mək — f. Deşiyi, yırtığı calayıb tikmək; yamamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daban — is. 1. İnsan və heyvan ayağının dal hissəsi. Çox gəzməkdən dabanlarım sızıldayır. 2. Ayağa geyilən şeylərin arxa hissəsi. Corabın dabanını yamamaq. – Qərənfil xala corabların ikisinin də dabanını toxuyub kəsdi. Ə. Vəl.. // Ayaqqabı altının arxa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərmək — f. 1. Meyvə, çiçək və s. ni birbir qoparmaq, toplamaq. Alma dərmək. Üzüm dərmək. Gül dərmək. – Qızılgülü dərərəm; Pəncərəyə sərərəm; Vəfalı bir yar olsa; Yolunda can verərəm. (Bayatı). Başına döndüyüm, ay qəşəng pəri; Adətdir dərərlər yaz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözəmək — f. Toxunma şeylərin yırtılmış, deşilmiş yerini yenidən toxumaq, tikmək, yamamaq. Corabları gözəmək. Torbanı gözəmək. Şalvarın yırtığını gözəmək. – Vadila . . dizi üstünə yığdığı qara atlasdan ibarət bir yığın tikə paraları bir birinə gözəməyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iynələmək — f. 1. İynə batırmaq, ucu şiş bir şey batırmaq; sancmaq. 2. İynə ilə bədənə dərman yeritmək, iynə vurmaq. <Uşaq dedi:> Doktor, məni də iynələ! M. C.. 3. İynə ilə tikmək, yamamaq və s. Yorğanın cırığını iynələmək. 4. Sancaqlamaq, bir birinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pinə — is. <fars.> 1. Yamaq (ayaqqabıda). Pinə eləmək – yamamaq. Otur evdə, atanın eylə pinə çul çuxasın. C. C.. 2. Döyənək. Pinə bağlamaq – döyənək olmaq. İşləməkdən əli pinə bağlayıb. – Namaz qılmaqdan <Şeyx İbrahimin> alnı pinə bağlamışdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
